به نقل از «ایرنا»

احتمال انقراض پنگوئن‌های امپراتور قطب جنوب تا سال ۲۱۰۰

تاریخ انتشار: ۱۱ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۳۳۰۹۷

به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه خبری «فیز»، تحقیقات جدید منتشر شده در نشریه «پلوس بیولوژی» (PLOS Biology) حاکی است که اقدامات بیشتری برای محافظـت از حیات وحش به منظور محافظت از اکوسیستم‌های قطب جنوب مورد نیاز است و اگر انسان‌ها تغییر رویه ندهند، جمعیت ۹۷ درصد از گونه‌های زمینی (ساکن در خشکی) قطب جنوب تا سال ۲۱۰۰ کاهش خواهد یافت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این تحقیق می‌افزاید که بودجه ۲۳ میلیون دلاری در سال برای اجرای ۱۰ راهبرد کلیدی به منظور کاهش تهدیدات متوجه تنوع زیستی قطب جنوب کافی خواهد بود. این مبلغ نسبتا کم به سود حدود ۸۴ درصد از گروه های گیاهی، پرندگان و پستانداران خواهد بود. این تحقیق تغییرات آب و هوایی را به عنوان بزرگترین تهدید علیه گونه‌های گیاهی و حیوانی قطب جنوب شناسایی کرده است. محدود کردن گرمایش جهانی موثرترین راه برای تضمین آینده این گونه‌ها است.

گونه‌های ساکن در خشکی در قطب جنوب برای بقا در سردترین‌، بادخیزترین، مرتفع‌ترین و خشک‌ترین قاره روی زمین سازگاری یافته‌اند. این گونه‌ها شامل دو گیاه، میکروب‌های مختلف، بی‌مهرگان سرسخت و صدها هزار پرنده دریایی از جمله پنگوئن‌های امپراتور و ادلی (Adélie) هستند. قطب جنوب همچنین خدمات ارزشمندی به سیاره زمین و انسان‌ها ارائه می‌دهد. این قاره از طریق چرخش اتمسفری و جریانات اقیانوسی و جذب گرما و دی اکسید کربن به تنظیم آب و هوای جهانی کمک می‌کند.

برخی گمان می‌کنند که قطب جنوب یک منطقه بکر ایمن و محافظت شده است اما گیاهان و حیوانات این قاره نیز با تهدیدات متعددی رو به رو هستند. تغییرات آب و هوایی یکی از تهدیدات اصلی است. با بدتر شدن گرمایش جهانی، مناطق عاری از یخ در قطب جنوب گسترش خواهند یافت و این موجب تغییر شدید در زیستگاه‌های موجود برای حیات وحش می‌شود. گیاهان و حیوانات قطب جنوب همچنین از موج‌های گرما صدمه خواهند دید.

دانشمندان و گردشگرانی که هر سال از این قاره یخی بازدید می‌کنند، می‌توانند با اقداماتی مانند آلوده‌سازی به محیط زیست آسیب بزنند. ترکیب بازدیدکنندگان انسانی و معتدل‌تر شدن هوا موجب ایجاد شرایطی برای شکوفا شدن گونه‌های مهاجم خواهد شد.

تحقیقات جدید حاکی است که در بدترین وضعیت، اگر تلاش های محافظتی در شکل کنونی ادامه یابد، جمعیت ۹۷ درصد از گونه‌های خشکی قطب جنوب از اکنون تا سال ۲۱۰۰ ممکن است کاهش یابد. در بهترین حالت نیز جمعیت ۳۷ درصد از گونه‌ها کاهش خواهد یافت. محتمل‌ترین سناریو این است که جمعیت ۶۵ درصد از گیاهان و حیات وحش این قاره تا سال ۲۱۰۰ کاهش خواهد یافت. پنگوئن‌های امپراتور که به یخ متکی هستند، آسیب‌پذیرترین گونه قطب جنوب به شمار می روند. در بدترین سناریو، این پنگوئن‌ها با خطر انقراض تا سال ۲۱۰۰ رو به رو هستند.

از این رو، تلاش های محافظتی کنونی برای حفظ گونه‌های قطب جنوب کافی نیست و کارشناسان در این ارتباط راهبردهای مدیریتی خاصی را برای کاهش تهدیدات علیه گونه‌های خشکی در قطب جنوب ارائه کرده‌اند. کاهش تغییرات آب و هوایی و همچنین محافظت خاص از گونه‌ها و افزایش امنیت زیستی به منظور جلوگیری از ورود گونه‌های غیربومی از جمله این راهبردها است.

برچسب‌ها تغییرات آب و هوا قطب جنوب در خطر انقراض تخریب محیط زیست انقراض

منبع: ایرنا

کلیدواژه: تغییرات آب و هوا قطب جنوب در خطر انقراض تخریب محیط زیست انقراض تغییرات آب و هوا قطب جنوب در خطر انقراض تخریب محیط زیست انقراض تغییرات آب تا سال ۲۱۰۰ گونه ها پنگوئن ها قطب جنوب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۳۳۰۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

داستان عاشقانه سمی یک پروانه!

شب‌پره سمی که پر‌های آن رنگ‌های درخشان و تند قابل توجهی دارند، برخلاف سایر گونه‌های شب پره، به طور قابل توجهی خودنمایی می‌کنند.

به نقل از آی‌ای، از بین راه‌های بی‌شماری که گونه‌های موجود در قلمرو حیوانات برای جذب جفت استفاده می‌کنند پرندگان پر‌های رنگارنگی دارند، حشرات موسیقی می‌سازند، زنبور‌ها می‌رقصند، کرم‌های درخشان از نور استفاده می‌کنند، و بادکنک ماهی دایره‌های هندسی در بستر دریا ایجاد می‌کند، هیچ کدام به اندازه آنچه که شب پره بِلا از خود نشان می‌دهد عجیب نیستند.

براساس یک مطالعه جدید، شب‌پره بِلا (Utetheisa ornatrix) ظاهرا به گونه‌ای تکامل یافته است که از سموم گیاه خاصی در دورانی که یک کرم است استفاده می‌کند تا نه تنها از خود و بعدا تخم‌های خود در برابر شکارچیان محافظت کند، بلکه جفت‌های بالقوه را نیز جذب کند.

برگ‌ها و دانه‌های گیاه جغجغه مملو از نوع خاصی از سم با طعم تلخ است که به آلکالوئید‌های پیرولیزیدین معروف است. به طور گسترده علوفه جویان از مصرف جغجغه اجتناب می‌کنند، اما این گیاه منبع غذایی مورد علاقه شب‌پره بِلا است.

این شب پره رنگارنگ نه تنها در برابر این سم که یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از مسمومیت تصادفی در گاو‌ها است، مصونیت دارد بلکه در واقع می‌تواند این سم را متابولیزه کند و از آن برای رسیدن به اهداف خود استفاده کند.

شب پره‌های بِلا در بخش‌های بزرگی از شرق آمریکای شمالی، آمریکای مرکزی و دریای کارائیب یافت می‌شوند و الگو‌های فعالیت روزانه‌ای از خود نشان می‌دهند. بر خلاف بسیاری از گونه‌های شب زنده‌دار که برای پنهان شدن از شکارچیان به تاریکی متکی هستند، پروانه‌های بِلا عمدا حضور خود را به رخ می‌کشند.

آنها با رنگ‌های تند و درخشان مانند رنگ‌های صورتی، مرواریدی، عقیق و فلس‌های زرد گوگردی روی بال‌های خود آراسته شده‌اند و به طور قابل توجهی خودنمایی می‌کنند. آنها به راحتی توجه پرندگان و حشرات گوشتخوار را از دور به خود جلب می‌کنند. هر شکارچی که بخواهد شب پره بِلا را شکار کند، زود متوجه اشتباه خود می‌شود.

آندری سوراکوف (Andrei Sourakov)، یکی از نویسندگان این مطالعه، توضیح می‌دهد: عنکبوت‌های موزی آنها را از تار‌های خود جدا می‌کنند. هنگامی آنها در تار می‌افتند، مایع کف کننده‌ای تولید می‌کنند که طعم بدی دارد و تقریبا به طور کامل از آلکالوئید‌ها ساخته شده است. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که عنکبوت‌ها و پرندگان به عنوان شکارچیان معمول شب‌پره‌ها، هر کاری می‌کنند تا از برخورد با این پروانه سمی جلوگیری کنند.

چگونه شب‌پره‌های بِلا از سم برای جذب جفت استفاده می‌کنند

هنگامی که پروانه‌های ماده بِلا آماده جفت‌گیری می‌شوند، ابری از آلکالوئید‌های هواپخش دار را منتشر می‌کنند که از گیاهانی که به عنوان یک کرم از آنها استفاده می‌کردند، به دست آورده‌اند. شب‌پره‌های نر که جذب این عطر شده‌اند، به ماده می‌رسند و در مراسمی کوتاه و در عین حال پیچیده شرکت می‌کنند.

در طول این مراسم، آنها با ظرافت سر ماده را با دو ساختار کرکی و جمع شونده شبیه به قاصدک لمس می‌کنند. هر رشته از این ساختار‌ها حاوی آلکالوئید‌های پیرولیزیدین است.

اگر شب‌پره ماده آلکالوئید نر را از نظر کمیت و کیفیت کافی بداند، اقدام به جفت‌گیری می‌کند. پس از جفت گیری، نر ترکیبی از آلکالوئید‌های اضافی را به جا می‌گذارد. ماده از این ترکیبات استفاده می‌کند تا تخم‌های حاصل را به سم آغشته کند.

چنین محافظتی از تخم در میان حشرات غیر معمول است. این روش که در ابتدا در سال ۱۹۸۹ مشاهده شد، تنها نمونه شناخته شده شب پره است که از منابع شیمیایی بدن خود برای آغشته کردن تخم‌ها به سم استفاده می‌کند.

این مطالعه در مجله PNAS منتشر شده است.

منبع: ایسنا

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوری